De FRDO ontving een brief van minister Zakia Khattabi, minister van klimaat, leefmilieu, duurzame ontwikkeling en Green Deal, gedateerd 14 februari 2024, met de volgende vraag: “Hoe kunnen we de wetenschappelijke ondersteuning van het federale milieubeleid het best verzekeren ?”
De raad startte een projectgroep op onder leiding van professor Jean-Pascal van Ypersele (UCLouvain). Deze groep was samengesteld onder andere uit de wetenschappers lid van de FRDO, leden van de pool van wetenschappers van de FRDO evenals vertegenwoordigers van federale instellingen die verantwoordelijk zijn voor milieuonderzoek. Dit proces werd opgezet, gevalideerd en georganiseerd door de FRDO.
De leden van de FRDO namen akte van het resultaat van deze besprekingen en besloten dit document openbaar te maken.
Uit dit document blijkt dat het werk van de wetenschappers onmisbaar is om relevante en gedragen politieke keuzes te kunnen maken, de resultaten ervan rigoureus te beoordelen en maatregelen voor te stellen om onze (vaak Europese en internationale) doelstellingen te bereiken, en dat onder meer op het vlak van klimaat, biodiversiteit, gezondheid en de energietransitie.
Dat is een van de bevindingen die ten grondslag liggen aan een reeks gezamenlijke aanbevelingen van wetenschappers van de Federale Raad voor Duurzame Ontwikkeling en andere onderzoekers en vertegenwoordigers van Belgische wetenschappelijke instellingen in een recent document, gemaakt op vraag van minister Khattabi, over de wetenschappelijke ondersteuning die nodig is voor het milieubeleid.
Daarom vragen de wetenschappers een betere coördinatie tussen de verschillende beleidsniveaus om een globale visie op onderzoeksfinanciering te ontwikkelen, prioritaire onderzoeksvragen te identificeren, databanken te koppelen, dubbele financiering te vermijden, … Hun oproep is duidelijk: een gecoördineerde interfederale aanpak zal bijdragen tot een grotere coherentie en een betere efficiëntie van de inzet van wetenschappers bij het overheidsbeleid.
Verder is een continue dialoog tussen de wetenschappelijke gemeenschap, beleidsmakers en stakeholders van het middenveld nodig om concrete en relevante onderzoeksvragen te formuleren die ook te beantwoorden zijn.
Ten slotte benadrukken wetenschappers dat voldoende omvangrijke en structurele langetermijnfinanciering cruciaal is voor het produceren van kwalitatief hoogstaand werk en voor het behoud van expertise binnen wetenschappelijke instellingen.
We zijn getuige van een sterke toename in het aantal en de reikwijdte van federale beleidslijnen die nodig zijn om korte-, middellange- en langetermijnantwoorden te bieden op milieu-uitdagingen (in het bijzonder in de context van de internationale verplichtingen van België). De context van meervoudige crises en complexe, onderling verbonden ecologische uitdagingen vereist meer dan ooit gepaste, gecoördineerde politieke antwoorden tussen de verschillende beleidsniveaus. Om de collectieve uitdagingen van onze tijd aan te gaan, hebben we de inzichten van hoogwaardige multidisciplinaire expertise nodig.